Był politykiem, biurokratą i oficerem wojskowym, którego kariera obejmowała upadek Republiki i epokę imperium. Rósł w siłę wraz z proklamacją nowego reżimu, Imperium Galaktycznego, rządzonego przez Palpatine'a. Awansując do rangi moffa i stając się pierwszym Wielkim Moffem, Tarkin nadzorował Terytoria Zewnętrznych Rubieży, a także był zaangażowany w tajną budowę mobilnej stacji bojowej DS-1 Gwiazda Śmierci. W tym czasie Tarkin był już postrzegany jako trzeci członek nieoficjalnego triumwiratu, który przewodził Imperium Galaktycznemu, włączając w to Imperatora i Dartha Vadera. Jako gubernator regionów kosmicznych wzdłuż granicy galaktycznej starał się narzucić imperialne rządy na niespokojnych światach. Zwolennik doktryny strachu wierzył, że stacja bojowa i jej niszczycielska superbroń przerazą galaktykę do całkowitego poddania się.